Fikri olgunluk Kurumsal kimlik

Bugün demokrasimiz geçmişe göre daha gelişmiş fikri olgunlukta olmadığını söyliyemeyiz. 

Eğer parti adına, istifası istenilen Belediye Başkanlarının istifa taleplerinin uygunsuz, demokratik temayüllere aykırı olduğunu söyleyip dile getiriyorsak;

bu durum bize demokratik fikri olgunluğumuzun geçmişe göre daha çok geliştirdiğimiz anlamını cıkartır. 

Hükümet, veya Bakanlık  demokratik sürecin içinde hizmet politikaları belirlerken yanlış, karmaşık uygunsuz kanun yada yönetmenlik veya uygulama yapmıyacak anlamını çıkartamayız. 

Demokratik süreç hatasızdır diyemeyiz.  Sonra, geçtiğimiz yılların demokrasi anlayışı ve tanımı ile yaşadığımız ve geleçekteki tanım aynı olmayacağı gibi. Birkaç sene önce demokrasi adına kutlayarak yaptığınız eylem, kazanım bir kaç sene sonra önünüze anti demokratik engel olarak cıkabileceğini göz ardı edemeyiz. 

Dünün özgürlük beklentisi ile bugünün özgürlük tanımı ve beklentisi aynı olduğu  kabul edilemez. Ve değişim, gelişm böyle bir süreç.

Devletin kalıcılığı ve bekası adına siyaset yapar, bütün politikalarınız merkezi devlet odaklı olursa;  milletin, toplumun fikri olgunluğa ulaşması söz konusu olmaz. 

Devlet adına biatcı bir siyasi yapı, milleti de özgür, bağımsız düşünceden mahrum kılar, biatcı toplum yaratırsınız. 

Bireyin, halkın, toplumun fikri olgunluğu gelişemez. 

Halkın seçip, partinin değiştirme olanağı hep var olan bir Belediye başkanı; çıkar derki  "Genel başkanım görevden ayrılmam için  ima etmesi yeterli,  görevi hemen brakırım"  der.  

O zaman biz onu seçen insanlarda deriz ki; doğru, Genel başkanın seni aday göstermiş olabilir  ançak, senin seçmenin sana oy vermemiş olsaydı sen kazanamaz Başkan seçilemezdin, seni aday gösteren değil, bizim oylarımız seni Başkan yaptı. 

Yani, yukarda ifade etmeye çalıştığım biatcı bir demokratik yapı değil, demokrasinin  özgür irade ve aklın, insan onur ve vakarına yaraşır bir demokratik eylem üretirseniz`toplumun, milletin değişimi, fikri olgunluğunun önü açılmış olursunuz.
 

Aksi durumda, toplumda fikri olgunluk gelişmez, insanlar ruhsal olgunluğa erişemez. Yaşadıklarımız, yaşıyacaklarımızı anlamlı olgunlukta tanımlayamayız.

Aynı benzeri bir durum, Üniversite Rektör atamalarında da söz konusu; bu konuyu açmayım malumun ifasına gerek yok. Öngörü şu olabilir dün, normal karşılanıyor olabilir. Bugün oldukca anlamsız ve anti demokratik bir uygulama. 

Bu karmaşık durum da demokrasi olgunluğunda daha anlamlı, akılcıl doğruluğu kabul edilir işlev kazanması, demokratik beklentimiz. 

Bugün gelişen, büyüen ve hala denetimsiz, ölçüsüz büyümeye devam eden  şehirlerimiz var: 

bu Şehirlerde yaşıyan insanlar umutsuz, mutsuz, sorumsuz ve sorgulamayan kendi haline bırakılmış kalabalıklar olduğunu nasıl görmezden geliriz. 

Yaşadığımız şehri sorgulamıyor, sorunlarına, çözümüne katkı da bulunamıyor olduğumuz gibi; sürekli yaşam alanlarımızı kirletiyouz. Çevre bilinci, sosyal sorumluluk  insan olmak bilinç ve şuğurundan yoksun olmadığımızı, hangisi örnek ile kabul edilemez sayarız. 

Bu durum da  millet olarak bir çok konu başlığında bilin gelisimimizin   gelişmediğini; gelişmeyen fikri  kent bilinci ile oluşan kurumlarında tanımına uygun - kimlik- kabul edilir yüksek seviyeli politikalar belirleyemedigimiz açık, toplum olarak bu tanimsız duruma tanık oluyoruz. 

Kısaca algı; rant varsa, ilke yok, Ural yok inac ve değerin yok olduğunu  toplum olarak hep beraber yaşıyoruz.

          PKK Terör örgütü ve Otuz beş yıl

          Uzun, uzadıkca uzayan yalnız, yılmadan, usanmadan kararlılık ile yürütülen otuz beş yıllık Askeri ve güçlü bir siyasi mucadele. Doğrusu, hafife alınacak takdir edilmeyecek bir durum değil.
Bu derin acılar yaşanılarak sürdürülen bir mucadele. 

Ben, bu süreci tanımlıyacak ve ayrıntılarını ifade edecek bilgiye sahip değilim. Ancak, sürec ile ilgili beklentimin olmamasıda düşünülemez. 

Beklentim ne olabilir? Bir an önce neticelendirilmesi, sonlandırılması, bir otuz beş yıl daha uzatılmaması. 

Türkiye bu süreçte neden yalnız olduğumuz ve niçin olayı Birleşmiş Milletlere taşımadığımız, taşıyor isek destek alıp almadığımız. 

Terör konusu Dünyanın öncelikli konusu. Artık Türkiye bütün varlığı ve ağırlığı ile  bu Örgütü Birleşmiş Milletlere taşımalı ve Uluslar arası desteği almalı sonuclandırmalıdır.

Toplumda yaşanılan  trajedileri sürekli bastırdığınızda; bastırılan öfke ve birikmiş yoğun acı, caresizliğe dönüşerek konuyla pek de ilgili olmayan  alanda patlama yapabiliyor, sosyal yaşamın denetim dışı güvenlik - kalan alanında isyana neden olarak tahribatı daha yüksek trajedilere de neden oluyor.

Teröre karşı Ulus olarak topyekün mücadele gerektiği gibi, böyle yaptığımızı da kabul etsek dahi. Terörle mucadelede gördüğümüz kadarı ile - Silah mühümmat - Alan saha gerekliliği,  Uluslararası desteğin şiddetle gerekli olduğunu zaruri kılmaktadır. Yani, Uluslararası siyasi, lojistik, askeri yardım, destek almadan her hangi bir terör örgütü ile yüzyıl da savaşsanız terörü önlemenin kabil olmayacağı öngörüsünü bize yaşanılanlar göstermektedir.